ਗੁਰਜੀਤ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਹਰਮੀਤ ਤੇ ਸੀ । ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਭਲੀ ਭਾਂਤੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਰਮਨ ਤੇ ਹਰਮੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਚੱਲ ਰਹੀ ਏ । ਉਹ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਹਰਮੀਤ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਹੋ ਜਾਏ ।ਪਰ ਉਸਦਾ ਬੋਲਣ ਦਾ ਲਹਿਜ਼ਾ ਹੀ ਐਨਾ ਭੈੜਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਢੁੱਕਦੀ । ਪਰ ਉਹ ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਨੇੜੇ ਢੁੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦਾ ਸੀ । ਹਰਮੀਤ ਤੇ ਉਸਦੀ ਖਾਸ ਨਿਗ੍ਹਾ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ।
ਰਾਹ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਛੇੜਨਾ ,ਫਿਕਰੇ ਕੱਸਣਾ ਉਸ ਲਈ ਆਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ । ਕਦੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਇਹ ਸਿੱਧੇ ਸਾਧੇ ਗੀਤ ਹੁੰਦੇ ਕਦੇ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਬਨਾਵਟ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਟਾਰਗੇਟ ਕਰਕੇ ਬੋਲਦਾ ਸੀ । ਹਰਮੀਤ ਬਾਕੀ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਆਦਤ ਸੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ।ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਉਸਦੀ ਜਵਾਨੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਝਾਕਣ ਲੱਗੀ ਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਮੁੰਡੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸੀਨਿਅਰ ਰਾਹ ਮਿਲਦੇ ਮਰਦ ਤੇ ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਟੀਚਰ ਵੀ ਘੂਰਦੇ ਸੀ । ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਫਿਕਰਾ ਵੀ ਕੱਸ ਜਾਂਦਾ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਆ ਵੀ ਜਾਂਦੀ ਕਈਆਂ ਦੀ ਨਹੀਂ ।
ਉਹਦੇ ਲਈ ਪਰੋਪੋਜ਼ ਵਾਧੂ ਆਏ ਸੀ । ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਪਸੰਦ ਸਿਰਫ ਰਮਨ ਆਇਆ ਸੀ । ਜਿਵੇੰ ਉਸਦੇ ਧੜਕਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ,ਮਚਲਦੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ਰਮਨ ਪਾਸੋਂ ਸਕੂਨ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਇਹ ਉਹ ਹੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ । ਕੱਚੀ ਉਮਰ ਦਾ ਕੱਚਾ ਜਿਹਾ ਇਸ਼ਕ ਸੀ ਜਿਸ ਚ ਜੋ ਤਿੱਖਾਪਨ ਚ ਉਹ ਸੁਆਦ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ।
ਇਸ ਲਈ ਬਾਕੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਕੇ ਉਹ ਸਿਰਫ ਉਸ ਚ ਗੁਆਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ।ਇਸੇ ਲਈ ਉਹ ਗੁਰਜੀਤ ਨੂੰ ਇਗੋਨਰ ਕਰਦੀ ਸੀ । ਉਸਦੀ ਹਰ ਗੱਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੰਨੋਂ ਸੁਣਦੀ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੰਦੀ ।
ਪਰ ਗੁਰਜੀਤ ਹੱਦਾਂ ਹੀ ਟੱਪਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ।ਪਹਿੱਲੀ ਹੱਦ ਉਸ ਦਿਨ ਟੱਪੀ ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਹ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਲੈਬ ਚ ਕੋਈ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ । ਅੱਗੇ ਮੈਡਮ ਤੇ ਬੱਚੇ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਵਿਚਕਾਰ ਖੜੇ ਸੀ । ਦੋਂਵੇਂ ਉਹਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਗੁਰਜੀਤ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਖੱਬੇ ਵੀ ਬੱਚੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਮੇਜ਼ ਸੀ ।ਉਸਨੂੰ ਦਿਸ ਘੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹਾ ਅੱਡਿਆਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਵੇਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇੱਕ ਹੱਥ ਊਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਸੀ । ਉਸਨੇ ਤ੍ਰਬਕ ਕੇ ਕੂਹਣੀ ਨਾਲ ਹੱਥ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਉੰਝ ਹੀ ਜੁੜਿਆ ਰਿਹਾ । ਉਸਦਾ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਤੇ ਮਿਹਨਤ ਬੱਸ ਹੁਣ ਇਸ ਕੋਸ਼ਿਸ ਚ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਕਿਵੇਂ ਗੁਰਜੀਤ ਨੂੰ ਪਰਾਂ ਕਰੇ । ਪਰ ਉਹ ਐਨਾ ਫੱਸ ਕੇ ਖੜੀ ਸੀ ਕਿ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਹਟਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾ ਰਹੀ ।
ਪਿੱਠ ਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਘੁੰਮਦਾ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਪਹਿਲ਼ਾਂ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਪਰ ਭੀੜ ਫੱਸੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਹੱਥ ਜਿਆਦਾ ਮੁੜ ਨਾ ਸਕਿਆ । ਗੁਰਜੀਤ ਨੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਖਿਸਕਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਕੀਤਾ ।
ਅੰਦਰ ਦੀ ਹੱਥ ਨਾ ਜਾ ਸਕਿਆ ਤਾਂ ਇੰਝ ਹੀ ਹੱਥ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ । ਹਰਮੀਤ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਲਿਜਾ ਕੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਝਟਕਣ ਦੀ ਤੇ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਅਸਫਲ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ । ਪਰ ਉਸਦੇ ਜੋਰ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਨਾਲ ਝੱਲੀ । ਉਸਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਬੇਹੱਦ ਬੇਦਰਦੀ ਨਾਲ ਚੂੰਢੀਆਂ ਭਰਨ ਲੱਗਾ । ਹਰਮੀਤ ਕਸਕਸਾ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ । ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਰੋਣਹੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ । ਪਰ ਗੁਰਜੀਤ ਸਿਰਫ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਪਰ ਜਦੋਂ ਗੁਰਜੀਤ ਦੀ ਉਂਗਲੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰਕੇ ਜ਼ੋਰ ਅਜਮਾਇਆ ਤਾਂ ਹਰਮੀਤ ਨੇ ਬਚਣ ਲਈ ਅਗਲੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਉਹ ਮੈਡਮ ਤੇ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਇੱਕ ਦਮ ਰੌਲੇ ਚ ਸਭ ਖਿੰਡ ਗਏ ਤੇ ਹਰਮੀਤ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਤੋਂ ਕਿੰਨਾ ਦੂਰ ਜਾ ਖੜੀ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਰੋਣਾ ਵੇਖ ਗੁਰਜੀਤ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ।
ਗੁਰਜੀਤ ਦੀ ਸਾਰੀ ਹਰਕਤ ਤੋਂ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਸੀ ।ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਹੀ ਹਰਮੀਤ ਤੇ ਰਮਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਵਾਈ ਸੀ । ਉਹ ਰਮਨ ਦੇ ਪਿੰਡੋਂ ਹੀ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਕੂਲ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ।
ਕਲਾਸ ਖਤਮ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ ਉਹ ਗੁਰਜੀਤ ਕੋਲ ਆਇਆ ਕਹਿੰਦਾ ।
“ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਬਾਈ, ਜਿਆਦਾ ਤੰਗ ਕਰਤਾ ਕੁੜੀ ਨੂੰ “.
ਅੱਗਿਓ ਗੁਰਜੀਤ ਵੀ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਤੇ ਮਿਣਕੇ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ ,”ਕੀ ਕਰੀਏ ਯਰ,ਕੁੜੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੀ ਬਹੁਤ ਏ,”ਅੰਦਰ” ਕੁਝ ਵੀ ਪਾ ਕੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ .ਐਨੀ ਉਂਗਲ ਗਈ”।
ਮਨਿੰਦਰ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜ ਦੀ ਗੱਲ ਦਸਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ ,” ਪਾਉਂਦੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਵੀਰ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਮਿਲਣਾ ਹੁੰਦਾ ਫਿਰ ਸਭ ਲਾਹੁਣਾ ਪਾਉਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ।”
ਗੁਰਜੀਤ ਨੂੰ ਚਾਣ ਚੱਕ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ
“ਤਾਂਹੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਤੋਰ ਤੇ ਰੰਗ ਬਦਲਦਾ ਨਿੱਤ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ” ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ?
ਮਨਿੰਦਰ ਬੋਲਿਆ”ਮੈਂ ਨਿੱਤ ਰਮਨ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ, ਜਿੱਦਣ ਮਿਲਣਾ ਹੁੰਦਾ,ਅਸੀਂ ਐਕਸਟਰਾ ਕਲਾਸ ਕਹਿ ਕੇ ਪਹਿਲ਼ਾਂ ਆ ਜਾਈਦਾ । “
“ਹੁਣ ਕਦੋਂ ਮਿਲਣਾ ?” ਗੁਰਜੀਤ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ।
“ਕੱਲ ਦਾ ਪਲੈਨ ਹੈ”. ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ।
ਗੁਰਜੀਤ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਅੱਡ ਪਲੈਨ ਆ ਗਿਆ । ਉਸਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਜੇਬ ਚ ਨੋਟ ਪਾਏ । ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਸਭ ਗੱਲ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤੀ ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਹਰਮੀਤ ਕਲਾਸ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਰਮਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਚ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤਾਂ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਗੁਰਜੀਤ ਅੰਦਰ ਆਇਆ ਤੇ ਆਕੇ ਉਸਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾਈ । ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਜੋ ਦੂਸਰੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਮਰੇ ਚ ਸੀ । ਉਹ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਉਹ ਕਸੂਤੀ ਫੱਸ ਗਈ।
“ਕਿਉਂ ਰਮਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੋ ਰਹੀ ਏ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਰੰਗ ਉੱਡ ਗਏ ਅਸੀਂ ਵੀ ਭਾਈ ਥੋਡੇ ਆਸ਼ਿਕ ਹਾਂ । “ਆਖ ਕੇ ਉਹ ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਖਿਸਕਣ ਲੱਗਾ । ਡਰਦੀ ਹੋਈ ਉਹ ਕਮਰੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਖਿਸਕਣ ਲੱਗੀ । ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਗੁਰਜੀਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ।
“ਕੱਲ ਤਾਂ ਚੀਕ ਕੇ ਬੱਚ ਗਈ ਸੀ ਅੱਜ ਕਿਧਰ ਜਾਏਂਗੀ ? ” ਆਪਣੇ ਬਾਹਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ ਉਸਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਉੱਪਰੋਂ ਕੱਸ ਕੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ਨਾਲ ਕੱਸ ਕੇ ਹਰਮੀਤ ਨੂੰ ਗੁਰਜੀਤ ਨੇ ਕਿਸੇ ਪਾਸੇ ਭੱਜਣ ਜੋਗਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ।
ਜਿੰਨੀ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਸਕਦਾ ਸੀ ਉਸਨੇ ਘੁੱਟਿਆ । ਹਰਮੀਤ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹੰਝੂ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੇ । ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਪਰੇ ਹਟਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੇ ਜੋਰ ਅੱਗੇ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਚੀਕ ਕੇ ਊਸਦੀ ਬੇਇੱਜਤੀ ਹੋਣੀ ਸੀ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਸਿਰਫ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ । ਉਸਨੂੰ ਰੋਂਦਾ ਵੇਖ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਧਰ ਲਿਆ । ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਫਰੋਲਣ ਲੱਗਾ । ਉਸਦੇ ਗੰਦੇ ਗੰਦੇ ਫਿਕਰੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸੀ । ਉਹ ਛੱਡਣ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਪਰ ਉਹ ਜਿੰਨਾਂ ਉਸਦੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਉਤਾਰ ਦਿਤੇ । ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹੇ ਸਗੋਂ ਨਹੁੰਦਰਾਂ ਮਾਰ ਰਹੇ ਸੀ । ਇਹ ਸਭ ਹੁੰਦਾ ਵੇਖ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਉੱਚੀ ਉਚੀ ਰੋਣ ਲੱਗੀ । ਰੋਂਦਾ ਵੇਖ ਇੱਕ ਡਰ ਗੁਰਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਚ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ।
“ਰੋ ਨਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਇੱਥੇ ਬਿਨਾਂ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਕਲਾਸ ਚ ਛੱਡ ਜਾਊ ਫਿਰ ਸਾਰਾ ਸਕੂਲ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖੂਗਾ । ” ਨਾਲੇ ਪੁੱਛੇਗਾ ਕਿਹੜੀ ਐਕਸਟਰਾ ਕਲਾਸ ਲਗਦੀ ਏ ।
ਹਰਮੀਤ ਇੱਕ ਦਮ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਈ । ਪਰ ਹੰਝੂ ਵਗ ਰਹੇ ਸੀ ।
“ਪਲੀਜ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇ ,ਮੈਂ ਐਵੇਂ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ਆ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ ਮਿਲਣਾ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ” ।
ਪਰ ਗੁਰਜੀਤ ਕਿੱਥੇ ਮੰਨਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ।
“ਪਿਆਰ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਜੇ ਮੈਂ ਨਾ ਆਉਂਦਾ ,ਹੁਣ ਤੱਕ ਤੂੰ ਨੰਗੀ ਹੋਈ ਉਹਦੇ ਅੱਗੇ ਪਈ ਹੋਣਾ ਸੀ ,ਸਾਲੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਗੰਦ ਪਾਉਣ ਲੱਗੇ ਹੋ “। ਉਹਦੀ ਹਵਸ਼ ਜਿਸਮ ਤੇ ਭਾਰੀ ਸੀ ।
ਹਰਮੀਤ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਲਾ ਕੇ ਉਸਤੋਂ ਛੂਟਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਪਰ ਭਜਦੀ ਵੀ ਕਿਧਰ ਉਸਦੇ ਕੱਪੜੇ ਅੱਧੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਤੱਕ ਸੀ ਜਾਂ ਲੱਤਾਂ ਤੱਕ ।
ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਜੋਰ ਲਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਗੁਰਜੀਤ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਸਮਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਏ ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲ਼ਾਂ ਕੋਈ ਆ ਜਾਏ ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰੇ ਤੇ ਨਿੱਕਲੇ । ਪਹਿਲ਼ਾਂ ਉਸਦਾ ਮਨ ਸਿਰਫ ਛੇੜਖਾਨੀ ਕਰਕੇ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਦੇਖਣ ਤੱਕ ਦਾ ਸੀ । ਉਹ ਸਿਰਫ ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਉਹ ਕਿੰਝ ਦੀ ਲਗਦੀ ਏ ਜੋ ਕੱਪੜਿਆਂ ਚ ਦੇਖ ਕੇ ਅੱਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਏ । ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਪੂਰੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਰਵਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਵੇਖਿਆ । ਉਸਦੇ ਹਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਛੋਹ ਛੋਹ ਕੇ ਵੇਖਿਆ । ਪਰ ਹੁਣ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਕੰਟਰੋਲ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸੀ ।
“ਚਲ ਹੋਰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਬੱਸ ਇੱਕ ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ” ਆਪਣੀ ਪੇਂਟ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਊਹਨੇ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ । ਤੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਵੀ ਬਣਾਇਆ ।
ਹਰਮੀਤ ਨੇ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਰੋਂਦੇ ਹੋਏ ਮੁੜ ਛੱਡਣ ਲਈ ਕਿਹਾ । ਪਰ ਬਦਲੇ ਚ ਮੁੜ ਬਿਨਾਂ ਕਪੜੇ ਤੋਂ ਕਲਾਸ ਚ ਫਿਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਮਿਲੀ । ਰੋਂਦੇ ਹੀ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਪੇਂਟ ਦੀ ਬੈਲਟ ਤੇ ਜਿੱਪ ਖੋਲੀ । ਤੇ ਗੁਰਜੀਤ ਨੇ ਉਸਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਸੰਤੁਸਟ ਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ।
ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਅੱਧ ਨੰਗੀ ਨੂੰ ਓਥੇ ਹੀ ਧੱਕਾ ਮਾਰ ਕੇ ਉਹ ਜਿੱਤ ਦਾ ਘੁਮਾਨ ਕਰਦਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ।
ਅਗਲਾ ਹਿੱਸਾ 5 ਵਜੇ
ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਬਿਨਾਂ ਪਛਾਣ ਕੁਝ ਵੀ ਦੱਸਣ ਲਈ ਇਸ ਲਿੰਕ ਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ।
Harjot Di Kalam ਹਰਜੋਤ ਦੀ ਕਲਮ 